نشریه فرانسوی لوموند با انتشار این مطلب نوشت: تحلیل هایی از این دست بدین معناست که رویدادهای منطقه برای آمریکا بد و برای اسرائیل بدتر است. استدلال ها روشن است. سقوط حسنی مبارک باعث شده تا جبهه رژیم های محافظه کار که نقطه مقابل نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه بودند، متزلزل شود. آمریکا برای رویارویی با نفوذ ایران روی حکومت مصر حساب باز کرده بود اما به نظر می رسد مصر جدید به چنین قصد استراتژیکی تن ندهد.
لوموند افزود: قاهره اخیراً مجوز عبور 2 ناو جنگی ایران از کانال سوئز را صادر کرد. مقصد این دو ناو سواحل سوریه بود. حسنی مبارک هرگز چنین چراغ سبزی را نشان نمی داد. در زمان مبارک، زیردریایی های اسرائیل با توافق ضمنی قاهره از این کانال برای رفتن به دریای سرخ استفاده می کردند. دومین ستون عربی برای مهار جمهوری اسلامی نیز در شرایط خوبی قرار ندارد. عربستان سعودی نیز به دلیل شورش هایی که در امیرنشین کوچک بحرین روی داده، متزلزل شده است. بندر ارتباطی ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا در خلیج فارس در این کشور قرار دارد. این در حالی است که در بحرین، حمدبن عیسی آل خلیفه، امیر این کشور، با شورش شهروندان مواجه شده است. ممکن است حتی شیعیان و شهروندان عربستان سعودی نیز که در مناطق نفت خیز عربستان مستقرند از شورش های بحرین الهام بگیرند. ممکن است کاخ سعودی دشمن دیرینه آیت الله ها در تهران، به نوبه خود به بی ثباتی برسد و بدین ترتیب دومین نقطه اتکا در برابر تهدیدهای ایران نیز از دست برود. سومین نقطه تدافعی کشورهای عربی پادشاهی اردن است. این کشور نیز تا حدودی متزلزل به نظر می رسد و موج طوفان های قاهره و تونس به آنجا نیز رسیده.
لوموند تصریح کرد: به طور خلاصه، آمریکا سه یا چهار دوست خود در منطقه را تضعیف شده و در خطر می بیند. از میان این کشورها، مصر و اردن از امضاءکنندگان پیمان صلح با اسرائیل هستند، و همه آنها از دوستان نزدیک واشنگتن محسوب می شوند. این کشورها در مقایسه با سوریه و ایران جبهه «میانه رو» منطقه را تشکیل می دهند. جهان عرب در هرج و مرج است، نفوذ ایران در حال پیشرفت و قدرت سعودی ها در حال افول به نظر می رسد.